Relacja z wyjazdu w góry: Ja, Rafał i Tatry.

 Dzień dobry
Na wstępie chciałabym poruszyć sprawę, która boleśnie gryzie mnie od środka. Mogłabym to przemilczeć, ale czułabym się nie zbyt w porządku w stosunku do was, najbliższych mi czytelników. Wiecie, na moim blogu panuje zasada "komentarz u mnie = komentarz u Ciebie" już od wielu, wielu lat. Szanuję czas każdej osoby, która tu zagląda, czyta i bardzo dziękuję za każdy komentarz, który mogę przeczytać pod najnowszym wpisem. Daje mi to siłę by mimo wszystko co mnie otacza dalej pisać - i nigdy się nie poddawać. Chcę móc zawsze się odwdzięczyć, bo wiem ile radości sprawia tych kilka niepozornych słów zwanych komentarzem. Chcę nie dlatego, że tak wypada czy tak trzeba, chcę bo jesteście dla mnie naprawdę ważni. Jeżeli opublikujesz u mnie komentarz- bądź pewny/a, że zawitam do Ciebie, przeczytam twój wpis i szczerze skomentuję. Dlaczego o tym piszę? Może zauważyliście, że ostatnio nie nadążam z odpowiadaniem na komentarze. Chodź miałam urlop to paradoksalnie na wszystko brakowało mi czasu. Nadrabiam swoje zaległości powolutku, ale nadrabiam. Przede mną jeszcze dużo pracy. Postanowiłam, że wpisy będą pojawiać się rzadziej- aby każdy kto do mnie zajrzy mógł na mnie liczyć.

Dziękuję wszystkim, którzy nie opuścili mnie w tej krótkiej chwili słabości, kiedy to po prostu zabrakło mi czasu na bloga.

Właśnie zrzuciłam z siebie ogromny ciężar. Nie chciałabym już wracać do tematu mojego przestoju na blogu, chciałabym by wszystko wróciło do płynnej normy, ale tak jak wspominałam, posty mogą pojawiać się rzadziej- przynajmniej dopóki nie odpowiem na wszystkie komentarze. Ważniejsze jest dla mnie komentowanie waszych postów, niż pisanie tu, dla samej siebie, bo bez was nie byłoby mojego bloga. Dziękuję raz jeszcze za to, że mnie wpieracie i pamiętajcie, że zawsze możecie liczyć na moje wsparcie.

Pora na nowy wpis a w nim mała relacja z naszego spontanicznego wyjazdu. W tym roku na swój urlop nie planowałam nic konkretnego. Trochę krucho stoimy z kasą, to jest główny powód. Jednak, kiedy ma się tych kilka wolnych dni, człowiek aż chce gdzieś wyjechać by po prostu odpocząć i zająć swoje myśli czymś innym niż codziennością. Weszłam na booking.com, tak z ciekawości. Uwielbiam tę stronę. Patrzyłam na oferty z różnych miast. Znalazłam świetną okazję w Białce Tatrzańskiej, no po prostu grosze. Stwierdziliśmy wspólnie z Rafałem, że nie możemy jej przegapić. Mogłaby się już nie powtórzyć. Tak więc w czwartek zarezerwowałam pokój a we wtorek już był wyjazd.

Na urlop wybraliśmy się samochodem, co jest rzadkością, ponieważ najczęściej podróżujemy pociągiem. Jednak pociąg nie wszędzie dojedzie, a samochód już tak i to bardzo, bardzo wygodne zwłaszcza jak ma się dużo bagażu. Jechaliśmy ponad cztery godziny w jedną stronę. Mieliśmy tylko trzy krótkie postoje. Jeden na tankowanie, jeszcze dobrze nie wyruszyliśmy, jeden na siku, podczas jazdy po płatnej autostradzie i jeden na maka, bo zjedliśmy już swój suchy prowiant. Na miejscu byliśmy wieczorem, więc rozpakowaliśmy się, wykąpaliśmy się i odpoczywaliśmy zwiedzając najbliższą okolicę i ciesząc się widokiem.

Nasz pokój mieścił się w pięknym domku u Komperdów. Mieliśmy mały przedpokój ze stolikiem, dwoma fotelami, stołeczkiem, lampką, czajnikiem elektrycznym, szafą, szafką i telewizorem, pokój z trzema łóżkami i dwiema szafkami nocnymi, małą ale bardzo ładną łazienkę i balkon. Niestety, nie z widokiem na góry. Żeby popatrzeć na Tatry, należało wyjść z domu i obrócić się w przeciwną stronę. Z naszego okna widać było uroczą okolicę. Mieliśmy jednak pecha, bo w domku na przeciwko nocowała chyba jakaś kolonia, bo od rana do wieczora słychać było tylko krzyczące dieciory. Gdy wyszliśmy na papierosa widać było przez okna jak biją się poduszkami. Ciekawostka, pani która wynajmowała nam pokój była niewiarygodnie podobna do aktorki- Kingi Preis. Wygląd, głos... aż skłonna byłam uwierzyć, że naprawdę mieszkamy u niej.
 

 Nazajutrz wybraliśmy się na spacerek po Białce. W takich znanych miejscowościach, nie ważne czy to góry, czy morze, największymi atrakcjami są oczywiście butiki. Tu stał jeden na drugim. Oscypki, góralskie bluzeczki, spódniczki, sukienki, kapelusze, torebki, zabawki, kozie sery, pamiątki, pocztówki, oscypki z żurawiną i grilowane kozie sery- i tak na okrągło. W jednym butiku była wyprzedaż 50% tam nakupowałam wspaniałych pamiątek. Resztę oglądałam, nie jestem tak szalona. Następnie wybraliśmy się na Czarną górę, gdzie stoi Krzyż Milenijny. Podziwialiśmy widoki i napawaliśmy się wolnością, chwilą dla siebie, oddaleni od wszystkiego. Zjedliśmy też lody na tarasie z przecudnym widokiem. Było wspaniale. 

Wróciliśmy do domku odpocząć. Na koniec dnia zamówiliśmy pizzę z lokalnej pizzerii, niestety, bez rewelacji. Naprawdę była niesmaczna. Nazajutrz padało, więc odpuściliśmy sobie zwiedzanie a skupiliśmy się na odpoczynku. Na obiad udaliśmy się do restauracji Magdy Gessler- Schronisko Smaków. Zamówiliśmy zupę- ja z wędzonką i tartym oscypkiem a Rafał kwaśnice. Były przepyszne i bardzo syte. Kolejnego dnia, pojechaliśmy zobaczyć Zakopane. Rafał już kiedyś miał okazję odwiedzić te miasto, ja jednak byłam tam pierwszy raz. Od razu wypatrzyłam butik z biżuterią z wielkim napisem "wyprzedaż". Gdy kupiło się dziesięć rzeczy, każda była po złotówce. 

Zjedliśmy też fantastyczne regionalne przysmaki w Chłopskim Jadle. Wiem, że może to tak wyglądać dlatego nie zbiję was z tropu. Moje zwiedzanie opiera się głównie na zwiedzaniu miejsc, w których można zjeść. Wieczorem wybraliśmy się do sąsiedniego hotelu Bania, w którym były otwarte koncerty, każdy mógł przyjść i posłuchać. Siedliśmy bardzo blisko sceny. Na środku śpiewała para, piękne piosenki, własne kompozycje z ciekawym tekstem z przesłaniem. Naprawdę bardzo mi się podobało. Piosenkarka ze sceny powiedziała do nas, że kolejną piosenkę dedukuje właśnie nam. Coś cudownego.

 W ostatni dzień, ponownie podjechaliśmy do Bani, tym razem na termy. Marzyły mi się od dawna. Gorąca woda, mnóstwo basenów, sauny, masaże wodne- czysty relaks. Kocham spędzać czas w wodzie, mogłabym z niej nie wychodzić. To naprawdę mój żywioł. Bardzo podobał mi się wodny bar, można było zamówić w basenie i pić w basenie, oczywiście patrząc na góry. Nasz urlop w Białce Tatrzańskiej trwał zalewie kilka dni, ale dał nam wypocząć i dodał energii do pracy, której przed sobą mamy nie miało. Mam nadzieję, że wszystko pójdzie po naszej myśli.

 

Na dziś to wszystko. 
Jak wasze wakacje? Jak je spędziliście? Może wciąż korzystacie z wolnych dni? Może tak jak ja, macie urlop? 
Piszcie w komentarzu!

        

      

Zajrzyj koniecznie na te blogi:

Pierwszy komentarz: Klaudia z sagaoludziachlodu-rysunki.blogspot.com

Najciekawszy komentarz: Olimpia z adraasteja.blogspot.com

sagaoludziachlodu-rysunki.blogspot.com to bardzo twórczy blog, o "Saga o ludziach lodu". Można na nim bliżej poznać całą historię, bohaterów a także zobaczyć ich- autorka przepięknie rysuje, odwzorowuje sceny, postacie nie tylko z samej sagi. Oprócz tego znajdziecie mnóstwo wpisów związanych ze sztuką rysunku oraz diy. Bardzo inspirujący blog.
adraasteja.blogspot.com to lifestylowy blog. Znajdziecie na nim wpisy z życia, dzienniczki, przemyślenia ale nie tylko. Autorka pisze również o pasjach: kinie, serialach a także publikuje posty z kategorii mody i urody. Każdy wpis ozdobiony jest autorskimi zdjęciami. Bardzo energiczny i pozytywny blog.

Co wpis wyłaniam z komentarzy dwa blogi. Skomentuj jako pierwszy najnowszy wpis lub zostaw najciekawszy komentarz a twój blog znajdzie się w polecanych.

Infoblog :

● Dziękuję za wszystkie trzymane kciuki, ale niestety, nasza przygoda z #Chcętoprzeżyć zakończyła się. Nic straconego, spróbujemy w przyszłym roku!

● Znasz ciekawy temat, o którym mogłabym napisać na blogu? Podpowiedz mi! Zainspiruj mnie! Zostań współtwórcą! - masz pytania? Napisz w komentarzu.

 ● Dziękuję za komentarze, wszystkie oddaję ♡ 

kontakt: neko_chan@vip.onet.pl