Relacja | Łódź - See Bloggers 2019 - największy festiwal dla twórców internetowych

Przyszedł czas na relację z największego wydarzenia związanego z moją pasją, w jakim miałam okazję uczestniczyć. Po raz pierwszy byłam na See Bloggers. Jako, że jest to jeden z największych eventów związanych z internetową działalnością a także inspiracją i marketingiem w sieci zapewne jest wam znany, chociażby ze słyszenia. Jeżeli nie, postaram się wam go przybliżyć, jednak aby wszystko szczegółowo, dokładnie opisać obawiam się, musiałabym stworzyć wpis o długości co najmniej kilometra. Dlatego postanowiłam pisać krótko i zwięźle zawierając w poście jedynie najistotniejsze z mojego punktu widzenia informacje. Zapraszam na relację.

Strona główna: LINK

O See Bloggers marzyłam od dawna. Do końca nie widziałam, co może tam na mnie czekać, jednak podświadomie czułam, że skoro tak bardzo wkręciłam się w blogowanie a i od jakiegoś czasu przykładam się do instagrama, powinnam na takiej imprezie być. Liczyłam na nie tylko dobre wspomnienia, a przede wszystkim na to, że nauczę się czegoś, co przyda mi się w dalszym rozwinięciu skrzydeł. Bardzo bym chciała trwać w mojej pasji. Chciałabym aby Ayuna rosła i dawała innym tyle radości ile daje mi a to oznacza nic innego jak samorealizację.

 Na stronie głównej See Bloggers, możecie znaleźć informacje m.in. o partnerach (czyli markach, które można było spotkać i poznać, ponieważ podczas eventu miały swoje stoiska) a także o zaproszonych, znanych osobach. See Bloggers jest spotkaniem imiennym, znaczy, aby wejść na teren festiwalu, należało wcześniej pomyślnie przejść rejestrację w formie małego formularza, która trwała, żeby nie skłamać... jakieś dwa, trzy miesiące wstecz? Naprawdę nie pamiętam. Mniejsza. Ilość miejsc jest ograniczona (2,5tyś). Jeżeli mamy ochotę, możemy zarejestrować osobę towarzyszącą, która może być z nami jedynie podczas imprezy wieczornej. Tu już mamy ilość miejsc ograniczoną do stu osób i panuje złota zasada- kto pierwszy, ten lepszy. Możemy również zarejestrować nasze dzieci bądź opiekuna- tak jak w moim przypadku osobę pomocną niepełnosprawnemu. Co ciekawe, te rejestracje odbywają się w różnych, chyba losowych dniach- na bieżąco jesteście informowani poprzez maila, na wasz adres wysyłane są najważniejsze informacje związane z festiwalem.

 Aby uczestniczyć w prelekcjach, czyli spotkaniach, jakby szkoleniach, dokładnie nie wiem, bo mnie tam nie było, należało również zapisać się wcześniej i również ilość miejsc była ograniczona. Gdy trwały zapisy, akurat byłam w pracy. Jednak nie trzeba zapisywać się na nic, by miło i ciekawie spędzić tam czas. Naprawdę. Zajęć jest mnóstwo.

Należało również ściągnąć specjalną aplikację na telefon. Uruchamiała się po wpisaniu specjalnego, indywidualnego kodu, który dostawało się bezpośrednio od See Bloggers. Był to bilet wstępu a także rozpiska z prelekcjami.

To tyle, jeżeli chodzi o informacje przed. Gdy dowiedziałam się, że wszystko poszło tak jak powinno, dostałam się i Rafał został moim opiekunem nastąpiły przygotowania (chodź to za dużo powiedziane). Nie wiem dlaczego, ale nie potrafię logicznie zaplanować wyjazdu. Wszystko było tak chaotyczne i spontaniczne, że aż sama siebie podziwiam, że tak potrafię. Zapewne dlatego, że rzadko podróżuję i nie mam w sobie wyrobionego nawyku organizacji i przeczucia. Zapowiadała się ciekawa, ponad 300km podróż pociągiem, z dwoma przesiadkami (we Wrocławiu i Koluszkach), pełna zmęczenia od niesienie bagażu (niby trzy dni, ale chciałam być pewna, że wszystko wzięliśmy), gorąca (oczywiście żar lał się z nieba) i nieświadomości drogi (na dzień dobry w Łodzi dostaliśmy mandat za palenie, zgubiliśmy się w konsekwencji wydając na taksówkę). Jakoś tę drogę przeżyliśmy, nerwowo ale stabilnie. Był już piątek wieczór, wyjechaliśmy rano. 

Zabukowałam nam poprzez booking.com pokoik w hoteliku A1. Przemiła obsługa, bardzo pomocna (pani z recepcji pomogła nam poznać okolicę i podpowiedziała jak dojechać na festiwal). Pokój był duży, z łóżkiem małżeńskim, umeblowany, ze śliczną łazienką i telewizorem z kablówką a na ścianie wisiało ogromne lustro. Obok jest tesco, drobne sklepiki i budka z przepysznymi lodami naturalnymi- Lód Miód. Po rozpakowaniu się, już nigdzie nie wychodziliśmy. Przyszedł czas na odpoczynek.

Sobota. Od rana dopisywał nam dobry humor. Było wcześnie, kiedy wyszliśmy z pokoju. Zjedliśmy śniadanie w żabce obok i poszliśmy na tramwaj. Wsiedliśmy, przejechaliśmy około 30 przystanków i wysiedliśmy na Łódź Fabryczna- czyli dworca PKP niemalże na przeciwko miejsca, w którym organizowany był event.

Zdjęcie zapożyczone.

Doszliśmy na miejsce. Festiwal organizowany był w EC1- planetarium, centrum nauki i techniki. Niesamowity budynek. Byliśmy dosyć wcześnie, więc kolejka była niewielka. Wiecie za kim stałam? Za Zuzanną Borucką, czy ktoś zna tę panią? :) Widziałam wiele osób, które lubię, szanuję, podziwiam. Akurat paliłam papierosa, kiedy obok mnie odbywała się sesja Red Lipstic Monster. Jednak z nikim nie zrobiłam sobie zdjęcia, ciężko to wytłumaczyć, poczułam się mniejsza stażem ale równa tym osobom, nie czułam potrzeby fotografowania, w tamtym momencie czułam wielką satysfakcję z tego, że po prostu stoję obok. To było dziwne, ale pełne ciepła uczucie. Wiele osób pytało mnie, dlaczego. Nie wiem, nie potrafię wytłumaczyć dlaczego zachowałam się tak a nie inaczej. Kocham fotografię, zbieram ją bo jest dla mnie pamiątką, wspomnieniami do których mogę wracać, staram się wszystko uwieczniać... podczas See Bloggers zrobiłam wyjątkowo mało zdjęć. Przeczuwam, że to dlatego, że bardzo cieszyłam się z samego bycia tam i to co działo się dookoła zajmowało moją uwagę- po prostu nie myślałam w tedy tak jak myślę teraz. 

 

Kolejka kończyła się małą rejestracją- sprawdzeniem danych. Następnie dostawaliśmy identyfikatory i opaski. Ten pakiet umożliwiał wejście na teren festiwalu. Dostaliśmy ulotkę z mapką gdzie co się znajduje oraz giftpaki- czyli powitalne paczuszki. Zawierały przekąski - sucharki, ulotki i kosmetyki- pełnowartościowe produkty Tołpy. Wchodząc mogliśmy zjechać schodami na dół- tam znajdowały się toalety i szatnia lub iść prosto gdzie znajdował się główny hol i m.in. Scena Główna (sala z prelekcjami dostępnymi dla wszystkich, bez względu na zapisy). Na głównym holu partnerzy i sponsorzy mieli porozstawiane swoje stoiska, prawie na każdym organizowany był jakiś konkurs. Musiałam zwiedzić wszystkie. Niejednokrotnie. W skrócie te, które podobały mi się najbardziej: 

  

Konkurs Wizira. Każdy dostawał fartuszek. Należało jak najładniej ozdobić ciastko (na bieżąco wypiekane były ciasteczka i babeczki) czekoladą, pisakami, owocami. Trzeba było zrobić zdjęcie i opublikować je na instagramie. Oprócz tego, że zdjęcie brało udział w konkursie dostawało się fartuszek a także można było zjeść swoje ciasteczko z kawą albo herbatą. 

Konkurs pampersa. Należało zrobić sobie zdjęcie z ogromnym misiem i opublikować je z wybranymi hasztagami. W zamian każdy dostawał prezent. My dostaliśmy Misia Szumisia. 

Konkurs Apis. Należało zrobić kompozycję z kosmetykami. Wybierało się z półeczki dowolny kosmetyk, ustawiało pod lampą np. na puchatym materiale, dodawało napisy, cekiny, serduszka itp. i zdjęcie, oczywiście publikowane na instagramie. Udało mi się wygrać cztery produkty.

Konkurs Iambio. Wystarczyło zagrać we Fruit Ninja w okularach wirtualnej rzeczywistości i zdobyć największy wynik w ciągu godziny. Grałam w taką grę po raz pierwszy w życiu. Wygrałam kosz wypełniony bio produktami: syropami, sokami i musami.

        

   

  

Stoisko Indigo, gdzie można było zrobić zdjęcia w czterech kompozycjach. W różowym łóżku w różowej pościeli, na tronie, przy różowym pudlu i na ławce. Dodatkowo można było korzystać z różności jak peruki, pióra, skrzydła, kapelusze, okulary itd.

Stoisko Grohe, gdzie można było stworzyć swój własny fartuszek, z napisami, serduszkami, kto jak chciał. Były gotowe naprasowywanki, ale można też było zrobić jakieś samemu. Tak naprawdę kreatywność i wyobraźnia nie miały tam granic. Wszystko to naprasowane było przez praskę.



Stoisko Bonprix, gdzie oprócz konkursu można było zrobić sobie zdjęcie na wiklinowym fotelu i na miejscu je wydrukować.

Stoisko Infulence me, gdzie postawiona była fontanna z różowej czekolady. Można było skosztować jej w towarzystwie owoców i innych dodatków.

Stoisko Somersby, gdzie można było zrobić sobie zdjęcie z fotobudki z lamą :) 




 










Takich paneli było dużo. Oprócz tego, były stoiska gdzie można było dowiedzieć się różnych ważnych, ciekawych informacji o zdrowiu ( Beyli.pl ), technice (Nikon) czy reklamie . Było też pomieszczenie, w którym można było porozmawiać z Wielką Siostrą z BigBrothera.



Chcieliśmy wszystko zobaczyć, ze wszystkim się zapoznać. Zajęło to masę czasu a my- z wrażenia zgłodnieliśmy. Po południu pojechaliśmy na obiad. Na trasie między See Blogers a naszym hotelem była restauracja po Kuchennych Rewolucjach więc musieliśmy ją odwiedzić. "Pod jabłonką" zjedliśmy domowy obiadek. Wróciliśmy do pokoju. Chcieliśmy odpocząć przed wieczorną imprezą. 


Wieczorna impreza zaczynała się o 20.30. Była w przyciemnionym holu. Znajdowała się tam scena, na której, akurat jak dotarliśmy, występowali Na pełnej. Po bokach stały barki, dla miłośników alkoholu. My wypiliśmy tylko po piwie smakowym. Następnie emitowana była Gala Hasztagi Roku (aby oglądać ją na żywo, należało się zapisać. Oczywiście ograniczone miejsca, kto pierwszy ten lepszy). Niestety, nie mogliśmy zostać na całą imprezę, ponieważ nie mieliśmy powrotnych tramwajów :(

  Niedziela. Zapakowaliśmy rzeczy, wymeldowaliśmy się z pokoju i ruszyliśmy na See Bloggers. W szatni zostawiliśmy swoje bagaże a uwierzcie, trochę tego było. Ze wszystkimi prezentami i produktami które wygrałam, torba ważyła dwa razy tyle ile na początku. Na miejscu zjedliśmy przekąski, które oferowały stoiska. Ostatni raz przejrzeliśmy wszystko aby upewnić się, że wszędzie byliśmy. Czas było wracać.

 

 
 I tak wyszło dłuugo, a starałam się wszystko przyciaśniać. Może jest to trochę chaotyczna relacja, ale mam nadzieję, że wam się spodoba. Na koniec wstawię małe podsumowanie i co nie co od siebie.

Co najbardziej podobało mi się w ciągu See Bloggerskiego weekendu?

- Budynek, w którym organizowany był event.
- Darmowy udział w imprezie.
- Zadbanie organizatorów o wszystko; o atrakcje, o atmosferę, o ochronę i pomoc.
- Wspaniałe stoiska, gdzie można było za darmo zjeść, odpocząć, zrelaksować się, pobawić, nauczyć czegoś nowego i poznać ciekawych ludzi. 
- Darmowe konkursy, w których wygrywało się wspaniałe nagrody. 
- Ciepła, miła atmosfera.
- Impreza wieczorna, kulturalna gala z oczywiście darmowym alkoholem.
- Prelekcje tematyczne np. o Hejcie.

See Bloggers wywarło na mnie niesamowite wrażenie. Jestem prze-szczęśliwa, że mogłam tam być. Uczestniczenie w tym evencie, dodało mi energii do poświęcania się pasji. Otworzyło mnie na pewne sprawy, pewne tematy pomogło zastanowić się nad blogiem, jego kontentem, nad tym co chciałabym zmienić, poprawić, co ulepszyć. Festiwal dał mi inspirację. Oczywiście zdaję sobie sprawę z tego, że z dnia na dzień nie odczuję tych pozytywnych zmian, ale mam nadzieję, że małymi krokami będę udoskonalać się w blogowaniu, jest to przecież coś, co naprawdę kocham. Chcę się temu poświęcić. Chcę dawać i czerpać z tej pasji jak najwięcej. Chcę, byście czuli się tak samo szczęśliwi jak ja będąc tutaj. To są moje marzenia a ja wiem, że da się je spełnić. 

See Bloggers 2020 - na pewno tam będę! 

Na dziś to wszystko.
Jeżeli macie pytania odnośnie eventu-pytajcie śmiało. 
Jak podoba wam się moja relacja? Czy słyszeliście o See Bloggers? Czy znacie ten festiwal? Czy uczestniczyliście w podobnych imprezach? Czy chcielibyście go zobaczyć? Czy spotkamy się tam w przyszłym roku?
Piszcie w komentarzach.

        

      

Zajrzyj koniecznie na te blogi:

Pierwszy komentarz: Emma z sensibility1.wordpress.com

Najciekawszy komentarz: Karolina z officialblogofkarolinaantosik.blogspot.com

sensibility1.wordpress.com to wyjątkowy blog. Zawiera różne ciekawostki ze świata sztuki, literatury, historii jak i fakty z tych dziedzin. Dzięki wpisom autorki można dowiedzieć się bądź nauczyć czegoś nowego. Oprócz tego, przeczytamy tam posty lifestylowe. Blog pełen pasji i serca do słów.

officialblogofkarolinaantosik.blogspot.com to lifestylowy blog, na którym znajdziecie wiele różnych, ciekawych wpisów. To po prostu opisany świat autorki, jej spojrzenia, jej opinie, jej ulubione tematy. Znajdziecie tam naprawdę wszystko: modę, urodę, sztukę, filmy, pasje a każdy wpis w wyjątkowej oprawie. Każdy, pełen miłości do pasji. 

 

Co wpis wyłaniam z komentarzy dwa blogi. Skomentuj jako pierwszy najnowszy wpis lub zostaw najciekawszy komentarz a twój blog znajdzie się w polecanych.

Infoblog :

●  Razem z Rafałem przeszliśmy do drugiego etapu #chcętoprzeżyć organizowanego przez katalogmarzen.pl - dalej jesteśmy testerami marzeń!

● Znasz ciekawy temat, o którym mogłabym napisać na blogu? Podpowiedz mi! Zainspiruj mnie!

 ● Dziękuję za komentarze, wszystkie oddaję ♡ 

kontakt: neko_chan@vip.onet.pl