Fotografia | Fotorelacja | Łazy - urlop 2018

Dzień dobry
O urlopie zdążyłam zapomnieć. Wróciłam do pracy i ponownie wpadłam w ten wir mojej codzienności. Dobrej codzienności. Wbrew pozorom, nie jest to nuda, na brak zajęć nie mogę narzekać dlatego trochę czasu musiało minąć, zanim zebrałam się w sobie, napisałam tekst który właśnie czytacie, przejrzałam wszystkie fotografie, wybrałam najlepsze i udostępniłam je we wpisie. Mam nadzieję, że wybaczycie mi opóźnienie, wakacje to czas kiedy ograniczam internet, łącznie z moim ukochanym blogiem. Teraz wszystko wróci do normy. Co do wpisu. Chciałam myślami powrócić do urlopu i napisać o nim - bo warto. By zachować wspomnienia na dłużej. Zapraszam.


 Tak naprawdę, pomysł wyjechania gdziekolwiek był całkowicie przypadkowy. Urlop mój i Rafała datowany był na sierpień/wrzesień a o wyjeździe rozmawialiśmy pod koniec lipca. Tak więc mieliśmy tylko miesiąc na zdecydowanie gdzie jedziemy i na znalezienie tam noclegu. W wyborze miejsca i zakwaterowania pomógł nam portal Booking.com to tam znalazłam korzystną ofertę wakacji nad morzem. Pokój zarezerwowany, torby spakowane, plan wyjazdu napisany. Możemy jechać.

Jeżeli brzmi to spontanicznie to świetnie, bo właśnie tak to miało zabrzmieć. Przed wyjazdem spisałam tylko w notatniku kilka ważnych informacji, jak połączenia pociągów. Reszta - czysty spontan, jak zawsze. Gdy tylko zarezerwowałam pobyt i sprawdziłam rozkład, udałam się na stację PKP by kupić bilety. Długo rozmawiałam z panią w okienku. W te okolice jechaliśmy po raz pierwszy i początkowo sądziłam, że musimy wysiąść w Milenie. Pani uprzejmie poinformowała mnie, że wystarczy dojechać do Koszalina mówiąc "Pani! Pani wysiądzie w Koszalinie, tam do Łaz autobus za piątkę jeździ. Stacja w Mielnie to taka dziura jak u nas" (Pozdrawiam Mielno, jest cudowne!) Więc zakupiłam dwa bilety z Kłodzka do Koszalina z przesiadką we Wrocławiu i Stargardzie. To tylko 630km, musimy przejechać całą Polskę.


 I ja i Rafał lubimy jazdę pociągiem. Długa trasa samochodem bardzo mnie męczy, mam objawy choroby lokomocyjnej a brak możliwości wyprostowania kręgosłupa to po prostu dyskomfort. Najczęściej wybieramy pkp jako środek transportu, bo dla mnie jest po prostu najwygodniejszy pomimo tego że jest głośny, nigdy nie wiadomo kto trafi do naszego przedziału a toalety... no dobra bez szczegółów. Zbiegiem lat stan pociągów uległ zmianie na lepsze, więc warto o tym wspomnieć. Wyjazd mieliśmy po szóstej. Okazało się że na trasie Kłodzko - Wrocław na torach trwa remont. Na stacji Biały Kościół musieliśmy przesiąść się do autobusu, który zawoził nas do Strzelina, a następnie z powrotem w pociąg. Było zamieszanie, nawet konduktor nie wiedział co się wokół niego dzieje. Dobrze, że we Wrocławiu mieliśmy półtorej godziny przerwy bo towarzyszyło nam spóźnienie. Nie duże, ale jednak. Mając tyle wolnego czasu odwiedziliśmy pobliską galerię na dworcu pks Wroclawia. Małe zakupy i w drogę. 

Bałam się, że nie zdążymy na pociąg w Stargardzie, ponieważ mieliśmy na przesiadkę tylko pięć minut. To bardzo mało, jeżeli nie zna się stacji choćby z widzenia. Poprosiłam nawet konduktora o pomoc i wskazówki. Okazało się, że stacja w Stargardzie ma ze dwa perony a my jechaliśmy z toru na przeciwko. Czasu wystarczyło. Reszta drogi minęła nam szybko i późnym wieczorem pojawiliśmy się w Koszalinie. Pierwszy kłopot. Poszliśmy na stację pks, pytam grzecznie kierowcę autobusu: "Jedzie pan do Łaz?". "Nie". Pytam innego: "Jak dojedziemy do Łaz?" "Musicie iść tam za postój taksówek". Rozglądamy się. W odległości pięciuset najbliższych metrów nie widać ani jednej taksówki. No przecież widać po nas od razu, że my pierwszy raz na takiej wycieczce. Podchodzę do rozkładu jazdy. Zaczepia mnie starsza pani i pyta o autobus do Mielna. Przecież ja nawet nie wiem w którą to stronę. Poszliśmy przed siebie, tam gdzie palcami pokierowali nas ludzie. Był postój taksówek. Był postój dla busów. Udało się. Znów czytam rozkład i nic z niego nie rozumiem. Zauważyliście, że w każdym mieście jest inny system komunikacji miejskiej? Jakby nie mogło być wszędzie tak samo. W każdym nowym miejsce czuję się jak kołek. Na szczęście koszalińska młodzież, pozdrawiam, pomogła nam rozszyfrować ten trudny wzór. Gdy siedzieliśmy już w busie, zastanawiałam się tylko jak daleko od przystanku będzie nasz ośrodek. Gdy kierowca się zatrzymał, zobaczyłam go przez okno.

Nasz ośrodek to Fala 1 - LINK
Mieliśmy mały problem ze znalezieniem recepcji, tak na dzień dobry. W końcu weszliśmy do pokoiku. Rewelacja, byłam zachwycona. Po prostu nie spodziewałam się, że będzie tak dobrze. Pokoik mały, skromny ale przytulny i czysty. Trzy jedno osobowe łóżka nie były problemem, od razu zrobiliśmy małe przemeblowanie i zsunęliśmy dwa ze sobą. Stary telewizor, ale dobrze odbierał około trzydziestu kanałów. Czajnik, talerze, sztućce. Własna łazienka. Mieliśmy zepsutą spłuczę ale Rafał złota rączka sprawił, że przymknęliśmy na to oko. Balkon pomimo tego że nasz pokój był na parterze. Zostawiliśmy torby. Nawet się nie przebieraliśmy. Od razu poszliśmy nad morze. Po prostu nie mogłam się doczekać, kiedy w końcu je zobaczę. Tęskniłam za tym widokiem.

 

Trafiliśmy na przepiękny zachód słońca. To zdjęcia bez filtra, więc wyobraźcie sobie jak pięknie było na żywo. Od razu poczułam bryzę, te powietrze. Usłyszałam szum morza, jak ja to uwielbiam. Dotknęłam piasku. Uwierzcie, to niesamowite uczucie dla kogoś, kto kocha morza, oceany a rzadko je widuje. Było rześko, w końcu wielkimi krokami zbliżał się wieczór.

Gdy wróciliśmy, trafiliśmy na małą ucztę. Dla gości naszego ośrodka upieczono prosiaczka. Nie jadłam tego od ponad dziesięciu lat. Było pysznie. Pieczone jabłuszka również były smaczne. Oprócz tego był grill. I zabawa w tawernie. Coś jak dyskoteka, bardziej dancing bo jak się okazało wszyscy w ośrodku byli od nas o co najmniej dwadzieścia lat starsi. Nie przeszkadzało mi to w zabawie. Wtuliłam się w Rafała i tańczyliśmy do starych, dobrych hitów lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. Szczęśliwym być to umieć dobrze bawić się wszędzie.

Następnego dnia postanowiliśmy odwiedzić wszystkie nadmorskie atrakcje, chodź nie było ich wiele.  Łazy to mała wieś otoczona z jednej strony morzem z drugiej strony jeziorem. Naturalnym jest, że mniej w tym miejscu rozrywki niż np. w wielkim Mielnie. Jednak uwierzcie, było co oglądać. Odwiedziliśmy butik z galanterią, kupiłam trzy bransoletki a także łańcuszek z zawieszką i mnóstwo pamiątek dla rodziny i przyjaciół. Ostatni tydzień sierpnia to końcówka sezonu, wiele straganów robiło wyprzedaż. Kupiłam naprawdę piękne rzeczy za grosze. Odwiedziliśmy fotobudkę. Obejrzeliśmy mniejsze i większe knajpki. Poszliśmy również na tajskie rolowane lody- pyszne. Przemiły kucharz zagadał nas niemalże na śmierć, bardzo pozytywny człowiek.

Resztę dnia spędziliśmy nad morzem. Do wieczora szaleliśmy na piasku. Nie chodziło o kąpiel, chodź w falach rewelacyjnie bawiło się mnóstwo dzieci, mi z zimna krew odpływała z nóg. Zamiast kąpieli zbierałam muszelki, bursztynki, podziwiałam krajobraz, odpoczywałam. Wieczorem wróciliśmy do ośrodka na występ artystyczny. Okazało się, że pan który miał występować i nas zabawiać to Wojciech Tremiszewski znany m.in. z serialu Spadkobiercy ale przede wszystkim z kabaretu limo. Wierzcie lub nie, może nie wyglądam ale ja kocham kabarety. Miłością do tego zaraził mnie tata i chodź nie wszystkie trafiają w mój gust to wiele z nich naprawdę mnie bawi i niektóre skecze potrafię oglądać w kółko. Byłam zachwycona. Najgłośniej krzyczałam i najgłośniej biłam brawa. Po występie namówiłam Rafała, abyśmy podeszli do pana Wojciecha. Denerwowałam się jak nie wiem, wydukałam z siebie niewiele ale najważniejsze powiedziałam. Że szanuję, że podziwiam tę pracę bo wcale nie jest łatwa a improwizacja kabaretowa to sztuka. Trzęsły mi się ręce kiedy sięgałam po telefon do torebki. Pan Wojciech był przemiły, wyściskał nas i zrobiliśmy sobie wspólne zdjęcie.

Kolejny dzień również spędziliśmy na plaży. Spacerowaliśmy, śmialiśmy się, po prostu cieszyliśmy się sobą i tym, że spędzamy razem czas. Dużo rozmawialiśmy, myśleliśmy, planowaliśmy. Naprawdę każda spędzona przez nas chwila, była dobrze wykorzystana.

Po powrocie do ośrodka, postanowiliśmy się trochę rozruszać przed wieczornymi planami. Poszłam na zumbę a Rafał na siłownię. Wieczorem w sąsiednim ośrodku Holiday Camping było zakończenie sezonu. Impreza otwarta dla wszystkich a działo się wiele. Różne stoiska, smaczne jedzenie. Wyobrażacie sobie, że kupiliśmy smażonego oscypka od górala nad morzem? Sama w to nie wierzyłam, ale jednak. To tak jakby pojechać do Zakopanego i kupić muszelkę. Największą atrakcją imprezy, były dwa występy. Pierwszy - zespołu Playboys. Nie jestem fanką dico polo, ale muszę przyznać że panowie poprowadzili koncert rewelacyjnie, z pompą. Bardzo pozytywnie, to jeden z najlepszych koncertów na jakim byłam. Drugi - charyzmatyczka Cleo o mocnym głosie. Było cudownie, staliśmy niemalże pod sceną. Kocham koncerty, muzykę na żywo i tak naprawdę wszystko mi jedno kto śpiewa i w jakim gatunku muzycznym. Zawsze bawię się dobrze i zawsze jestem zadowolona.

Czwartego dnia, pojechaliśmy busem do Mielna. To blisko, zaledwie jedenaście kilometrów więc warto było odwiedzić te miasto. Spacerowaliśmy wzdłuż nadmorskich atrakcji, popatrzyliśmy na plażę, na fale, na morze, poszliśmy do oceanarium (Przepraszam, ale to najgorsze oceanarium w jakim byłam. Malutkie i miało sporo akwariowych ryb, które oglądałam w zoologicznym, za darmo) odwiedziliśmy kino 9D (Bardzo mnie zawiodło. Opisywałam jak byłam w Międzyzdrojach i tam poszliśmy do kina 7D. Nie ma porównania. 7D było wygodniejsze, seans był dłuższy, bardziej emocjonujący bo jechaliśmy urwaną rikszą po murze chińskim. Było niebezpiecznie szybko a my w teorii wypadaliśmy z toru. Coś się działo. W 9D siedzieliśmy na młocie- dużej karuzeli która kręci się we wszystkie strony. I to tyle. Mogłam zapytać ekspedientki na czym to polega bo chodź była to wirtualna rzeczywistość z grafiką jak pierwsze Tomb Raider to i tak zeszłam z fotela z korbą w głowie, zawrotami i odruchem pawia, ponieważ takie atrakcje nie są dla mnie)

 

Były również pozytywne atrakcje tej wycieczki. Odwiedziliśmy małe wesołe miasteczko. Poszliśmy na diabelski młyn. To spokojna karuzela więc było miło i przyjemnie. Podziwiałam widoki. Nie, nie mam lęku wysokości. Zrobiliśmy też zdjęcia pięknemu jeleniowi. Na koniec kupiłam jeszcze jedną bransoletkę, tak na zapas.

Wracając poszliśmy jeszcze nad jezioro Jamno. To co było tam najciekawsze to mnóstwo ptaków. Łabędzie, kaczki, mewy, rybitwy i inne. Bezpośrednio nad wodą przy brzegu stał drewniany mostek. Nigdy w życiu nie widziałam tak zafajdanego miejsca. Czego innego można było się spodziewać, skoro to ulubione miejsce okolicznego ptactwa.

Kolejny dzień był naszym ostatnim. Trzeba było już myśleć o powrocie do domu. Wstaliśmy rano, poszliśmy jak co dzień na śniadanie, wróciliśmy, wykąpaliśmy się. Rozsunęliśmy łózka i zdjęliśmy poszwy z pościeli. Popakowaliśmy większość swoich rzeczy do toreb. Wyszliśmy na papieroska na ławeczkę przed blokiem. Wracając pod naszymi drzwiami stał pan z odkurzaczem. Rozmawiał przez telefon mówiąc "tu chyba ktoś mieszka". Okazało się, że dobra hotelowa trwała do godziny dziesiątej i o tej porze powinniśmy być już spakowani i wymeldowani. Tymczasem my byliśmy dopiero w połowie tego co mamy zrobić a było już po jedenastej. Chwilę później dzwoniła pani z recepcji. Przeprosiliśmy i na biegu spakowaliśmy się by jak najszybciej opuścić pokój i pozwolić ekipie sprzątającej się nim zająć. Chyba moje wytłumaczenie, że byłam przekonana że mamy wymeldować się do szesnastej było wiarygodne, bo nikt nie miał żadnych pretensji, że przedłużyliśmy swój pobyt w pokoju o ponad godzinę. 

Po wymeldowaniu się z pokoju, zostawiliśmy nasze bagaże w recepcji a sami poszliśmy pożegnać się z morzem. Obiecałam, że wrócę jak tylko będę mogła :) Po południu mieliśmy busa do Koszalina. Na prawdę nie chciało mi się wracać do domu, było tak cudownie! Niestety, moje wakacje trwają krótko zresztą po powrocie do domu, wiedziałam że będę miała co robić. Na miejscu byliśmy około godziny siedemnastej, więc postanowiliśmy pozwiedzać trochę Koszalin, ponieważ pociąg mieliśmy dopiero o północy. Było chłodno, nie znaliśmy miejsca, doszło zmęczenie. Siedzenie na dworcu i czekanie na nasz odjazd było najrozsądniejsze. Swoją drogą, jeżeli chodzi o toalety. W Łazach były darmowe czyste toi toiki, w Mielnie zresztą też. Przyjemność skorzystania z ubikacji na Koszalińskim dworcu kosztowała cztery złote. Poszliśmy do galerii, tam nie co lepiej bo już tylko złotówkę. Zmęczeni, niewyspani doczekaliśmy pociągu. Droga powrotna była szybsza, ponieważ mieliśmy przesiadkę tylko we Wrocławiu. Rankiem byliśmy już w Kłodzku. To była niedziela. Wykąpaliśmy się, położyliśmy, zasnęliśmy. Musieliśmy odespać by nazajutrz wyglądać w miarę dobrze, ponieważ szliśmy z siostrą Rafała na jej rozpoczęcie roku.

Wczasami, miejscem w którym byliśmy a także samym ośrodkiem byłam zachwycona i obiecałam sobie, że koniecznie musimy przyjechać tu w sezonie, gdy już będziemy mieli dzieci. To wspaniałe miejsce dla pociech, pełne atrakcji, zabaw i urządzanych przez ośrodek niespodzianek. dla dorosłych również przewidziane jest wiele atrakcji. To, co najbardziej mi się podoba to to, że w Fali 1 zawsze coś się dzieje i codziennie organizowane są różne atrakcje dla gości ośrodka. Jeżeli wybierzecie to miejsce na swój wakacyjny pobyt, będziecie zadowoleni- jestem pewna. Tymczasem ja myślę już o kolejnych wakacjach i kolejnym wyjeździe w nieznane. Może góry? Marzą mi się termy... 

Być może czegoś nie dopisałam. Jeżeli macie pytania np. o dojazd czy ceny ośrodka- śmiało piszcie w komentarzach.

♡  Dziękuję Ci za Twój poświęcony czas ♡
Lubisz wyjazdy nad morze? Może tam mieszkasz i widujesz je codziennie? Gdzie spędziłeś/łaś tegoroczne wakacje? Chętnie podróżujesz czy wolisz zostać w domu? Chętniej wybierasz wczasy w kraju czy za granicą? Czy miałeś/łaś udane tegoroczne wakacje? 

 Napisz w komentarzu!

   

Zajrzyj koniecznie na te blogi:

 Pierwszy komentarz: Lucyna z irreplaceable-fashion.blogspot.com
Najciekawszy komentarz: Śpioszek z przekrocz-siebie.blogspot.com

irreplaceable-fashion.blogspot.com to blog, który kocha modę. Prowadzony przez prześliczną blogerkę z rewelacyjnym stylem i modnym spojrzeniem na świat. Jej opublikowane stylizacje na pewno was zainteresują, co więcej, zainspirują. 
przekrocz-siebie.blogspot.com to niezwykły blog pełen pasji. Przeczytanie na nim lifestylowe tematy tak naprawdę o wszystkim, więc na pewno każdy znajdzie coś dla siebie. Jestem pewna, że zaczytacie się i pokochacie słowa autorki. 
 
Co wpis wyłaniam z komentarzy dwa blogi. Skomentuj jako pierwszy najnowszy wpis lub zostaw najciekawszy komentarz a twój blog znajdzie się w polecanych.

Infoblog:

 ● Dziękuję za komentarze, wszystkie oddaję ♡ 

kontakt: neko_chan@vip.onet.pl