My holiday

 Wakacje. Siedem liter, które wyrażają więcej niż tysiąc słów. Bez wątpienia, dla każdego z nas słowo to zawiera wiele emocji, najczęściej pozytywnych. Myślę, że hasło "wakacje" kojarzy nam się podobnie; odpoczynek, zabawa, szaleństwa, wolność, młodość. Często niedoceniane, spędzane na kanapie przed telewizorem. Docenia się je gdy zaczynają się kończyć, gdy mijają, gdy znikają. W tedy słowo "wakacje" nabiera wielkiego znaczenia. Czy tak nie jest? Wakacje to coś niesamowitego ale urlop to dopiero synonim szczęścia. W porze letniej nic tak nie koi nerwów zszarganych pracą, nie chłodzi a zarazem nie ogrzewa jak świadomość, że zbliżają się dwa tygodnie odpoczynku.

Pracuję na kasie w hipermarkecie. CV złożyłam tam zaraz po odebraniu matury i testów zawodowych- oczywiście obydwa egzaminy zaliczone, jakby ktoś miał wątpliwości i kierował się stereotypem, że na kasie pracują nieuki. Potrzebowałam zarobić a w moim małym mieście ciężko na start bez doświadczenia i kilku lat pracy o lepszą posadę niż kasa fiskalna. Tym bardziej dla osoby niepełnosprawnej- jak ja. Miałam iść do tej pracy na chwilę, rozejrzeć się za czymś lepszym albo wybrać na studia i tak zostałam, już drugi rok. Po prostu nie potrafię z niej zrezygnować. Nie jest to łatwe zajęcie za to mam wspaniałe koleżanki i rewelacyjną atmosferę, która sprawia że aż chce się tam chodzić! Naprawdę, pomimo klientów, którzy bardzo często są niemili jak nie wulgarni wobec mnie, dużej odpowiedzialności bo obracam pieniędzmi i to nie małymi, pomimo różnych zmian pracy bo o wczesnych i późnych godzinach można mnie tam spotkać naprawdę na chwilę obecną nie wyobrażam sobie siebie nigdzie indziej. Kto by pomyślał, że będę się tam tak dobrze czuć, że znajdę miłe dla mnie towarzystwo. Praca, która mnie satysfakcjonuje i którą lubię to tylko i wyłącznie powód do dumy.

Jeżeli ciekawi was jak pracuję, jak to wygląda "od kuchni", jakie mam przemyślenia związane z kasą fiskalną to na pewno taki wpis się pojawi. Jednak nie o pracy chciałam dziś pisać a o urlopie- największej jej zalecie.

Nie mogłam doczekać się swojego urlopu. Gdy w końcu nadszedł upragniony, wyczekiwany odpoczynek postanowiłam, że wykorzystam go jak najlepiej. Wolne miałam od trzydziestego lipca, czyli od niedzieli. Chcąc uczcić początek dwutygodniowego odreagowania od codzienności wybrałam się z rodzicami i z ukochanym do Minieurolandu- parku miniatur w Kłodzku. Mam z tym związaną ciekawą historię. W tym czasie była promocja na bilety i ludzie mieszkający na terenie kotliny kłodzkiej płacili za bilety pięć złoty zamiast niemalże trzydziestu. Chciałam się upewnić czy ta oferta jest aktualna zapytałam "Czy jest nadal ta promocja na bilety dla kotliny kłodzkiej?" na co ekspedientka "Tak bilet jest za pięć złoty pod warunkiem, że kupią państwo coś w sklepiku z pamiątkami za pięćdziesiąt złotych". Dziewczyna zaczęła się śmiać, moi rodzice też a ja nie. Naprawdę się nabrałam. W samym minieurolandzie było pięknie. Cudowne ogrody, fontanny, ścieżki. Rewelacyjnie.

 

 

 

 

 

 

Pierwszego sierpnia Rafał miał urodziny. niestety nie miał urlopu, dlatego też tego dnia był w pracy. Podczas jego nieobecności przygotowałam dla niego tort i mały upominek. Stworzyłam ozdobny diy słoiczek wypełniony karteczkami "101 powodów dla których Cię kocham" i tort ze znaczkiem supermena i podpisem "Super Rafał". Mój ukochany był bardzo zaskoczony ale i zadowolony. Co roku mam dla niego małe niespodzianki umilające mu dzień i zawsze robię dla niego coś sama. Chcę by jego urodziny były wyjątkowe.

 

Dziewiątego sierpnia zaczęłam z Rafałem pakować walizki, bo postanowiliśmy jechać na drugi koniec Polski. 

Postanowiłam sobie podczas urlopu, że pojadę chociaż w jedną długą podróż. No i udało się. W czwartek rano tata przywiózł mnie i mojego ukochanego na stację pkp. Pociąg, to nasz ulubiony środek transportu; wygodny, szybki, nie zgubimy się jadąc nowymi drogami, możemy siedzieć, spacerować, mieć swobodę ruchu. Niecałe dwie godziny zajęła nam podróż do Wrocławia. Tam mieliśmy pięć godzin czasu, by pospacerować, pozwiedzać, popatrzeć i coś zjeść. Pojechaliśmy tramwajem, jak zawsze będąc w tym mieście, do galerii Magnolia, gdzie jest pyszne jedzenie w dobrej cenie. Brzmi jak reklama ale chińczyk w Magnoli to moje ulubione szybkie jedzonko.

 



 

Z Wrocławia pojechaliśmy do Szczecina. Było to prawie sześć godzin drogi. Graliśmy w tym czasie w karty, w gry słowne, oglądaliśmy widoki za oknem. Momentami było naprawdę pięknie. Mnie podróż pociągiem bardzo relaksuje. Wiadomo, długa jazda męczy organizm ale wybieram ten środek transportu jako mój ulubiony, zdecydowanie.





Na miejscu odebrała nas Agnieszka, moja kuzynka u której nocowaliśmy. Mieszka w Dobrej, obok Szczecina. W domu byliśmy późno, więc szybko poszliśmy spać. Wymęczył nas dzień pełen wrażeń. Rankiem, gdy wyspaliśmy się, wstaliśmy, zjedliśmy śniadanie i wyszykowaliśmy się. Agnieszka i jej mąż Karol byli w pracy, ale mój kuzyn Paweł był w domu. W południe przyjechała po niego babcia, czyli moja ciocia, by wziąć go do siebie. Przy okazji podrzuciła nas na pętlę tramwajową. Stamtąd pojechaliśmy do miasta, by trochę pozwiedzać. Poszliśmy na Wały Chrobrego, do Muzeum książąt pomorskich i do KFC- pierwszego w Polsce.







Wszystko zorganizowane było bardzo spontanicznie,  na ostatnią chwilę. Agnieszka dzień wcześniej dała nam karteczkę z wypisanymi nazwami miejsc, które najlepiej zwiedzić. Wiedzieliśmy tylko jakim jechać tramwajem i na której stacji wysiąść. Dlatego też stojąc na przystanku zastanawialiśmy się w którą stronę pójść. Pytając o drogę doszliśmy na miejsce, prawie. Kręcąc się zapytałam: "Gdzie są te wały Chrobrego?" Nie wiedząc, że jestem obok nich.






 

Pomimo nie najpiękniejszej pogody widok był przepiękny. Szare niebo tylko potęgowało urok tego miejsca. Długo nie mogliśmy tam stać, bo strasznie śmierdziało czekoladą, nie do wytrzymania. Zeszliśmy na dół i przeszliśmy się wzdłuż brzegu. Tam zobaczyliśmy rower z parasolem i lodówką z napisem "gałka 3,50zł".



Pani kasjerka zapytała "Dać spore porcje?" ja na to "No pewnie." i w ten sposób zjedliśmy chyba największe gałki na świecie. Cały czas byłam w szoku. Nie mogłam się nadziwić ogromie tych lodów. Przemiła, bardzo sympatyczna dziewczyna sprzedająca lody, bardzo wygadana ale strasznie pozytywna powiedziała "Nakładam takie porcje póki szef nie widzi, kiedyś mnie przyłapał i był przypał. Mówi, nic dziwnego że lody tak szybko się sprzedają." a ja po prostu wymiękłam. Pozdrawiam ją serdecznie jeżeli to czyta, jesteś bomba!







Uwielbiam graffiti. Sztuka uliczna jest dla mnie bardzo inspirująca. Sama nie podjęłabym się takiego malunku ale chętnie podziwiam gotowe już prace. Po zjedzonych lodach i obejrzanych ściennych rysunkach poszliśmy zwiedzać dalej, do zamku Książąt Pomorskich. Budynek piękny, zawierał w sobie urząd stanu cywilnego i akurat gdy przyszliśmy zwiedzać ktoś brał w nim ślub. Poszliśmy dalej. Po schodkach zeszliśmy do miejsca, gdzie była wystawa ale nie wiedzieliśmy czego. Kupiliśmy bilety i zaczęliśmy oglądanie. Pierwsza wystawa to malunki Szczecina z różnych perspektyw i różną techniką. Szczerze, nie zaciekawiło mnie to w zasadzie ani trochę. Dalej była sala lub cela czarownic, czyli ukazane między innymi sprzęty do tortur. To już było ciekawsze aczkolwiek wystawa była bardzo uboga. Trochę się tym kiedyś interesowałam. Następna wystawa to prace w temacie "Alicji w krainie czarów". Ta wystawa była najlepsza, najciekawsza. Różne techniki, pomysły ukazania bajkowego świata bardzo mnie oczarowały.

 

 

 

Co prawda przy wystawach panował kategoryczny zakaz fotografowania, ale to zdjęcie zrobiłam udając że piszę smsa. Wychodząc z zamku postanowiliśmy coś zjeść. Zwiedzanie wzmaga apetyt. Padło na pobliskie KFC. Często tam jadamy gdy jesteśmy na wyjeździe bo w miejscu gdzie mieszkam nie ma tego fast foodu. Wchodząc do środka zobaczyliśmy na ścianie duży napis "Jesteś w pierwszej restauracji KFC w Polsce otwartej w 1995 roku". Rewelacja, uznaliśmy to również jako miejsce godne zwiedzenia.

 

Na koniec postanowiliśmy pójść do restauracji po kuchennych rewolucjach Magdy Gessler. Ten program oglądam namiętnie i zawsze bardzo chciałam w takim lokalu zjeść. Okazało się, że ta restauracja nie jest tak daleko. Podjechaliśmy kawałek tramwajem i około dwa kilometry przeszliśmy pieszo. Zgubiliśmy się oczywiście, bo lokal ten ukryty jest między blokami i wcale wykwintnej restauracji nie przypomina. Za to w środku wygląda bardzo ładnie a jedzenie wspaniałe. Polecam "Aramia"!

 

Gdy zjedliśmy był już wieczór. Agnieszka przyjechała po nas i zabrała nas do domu. Byliśmy wykończeni ale i zadowoleni z bardzo aktywnego dnia. Zasnęliśmy prawie od razu. Musieliśmy się wyspać bo kolejnego ranka wcale nie czekał na nas odpoczynek. Po śniadaniu Karol zawiózł nas na dworzec pkp, kupiliśmy bilety i zajęliśmy miejsca w pociągu jadącym w stronę plaży. Gdy byliśmy już tak blisko, grzechem by było nie skorzystać z okazji zobaczenia morza. Pojechaliśmy do miejscowości Międzyzdroje a za cel obraliśmy molo.

 

Gubienie się to nasza specjalność. W Międzyzdrojach również nie wiedzieliśmy gdzie mamy iść jednak w końcu obraliśmy dobry trop. Na ulicy coraz częściej pojawiały się rzeczy, świadczące o tym że jesteśmy już blisko. W końcu doszliśmy. Przeszliśmy przez aleję gwiazd i zobaczyliśmy morze.




  
Jako że mieszkam w górach zawsze ciągnęło mnie do morza. Pogoda co prawda nie dopisała, ale i tak byłam szczęśliwa. Znaleźliśmy kilka muszelek, zamoczyliśmy nogi w wodzie, pochodziliśmy po nadmorskim piasku, podziwialiśmy niebo zlewające się z morzem, nawdychaliśmy się czystego powietrza. 

  

 

  

 

 

 

Poszliśmy na molo, by po nim trochę pospacerować. Było pięknie, tylko że wracaliśmy już biegiem bo już zaczynało mocniej kropić. Schowaliśmy się w restauracji "Nemo" bo powiedziałam, że nie można przyjechać nad morze i nie zjeść smażonej na głębokim oleju, tłustej, niezdrowej ryby.



 

 

 

Po zjedzonej rybce zaczęliśmy oglądać pobliskie atrakcje. Poszliśmy do kina 7D, które zrobiło na mnie niesamowite wrażenie. Krzyczałam najgłośniej na sali ale byłam na takiej projekcyj pierwszy raz. Następnie poszliśmy na kawę, pokupowaliśmy pamiątki, zjedliśmy po gofrze i udaliśmy się z powrotem na pociąg. Na miejsce dojechaliśmy wieczorem, niedługo potem wybraliśmy się wszyscy na Wały Chrobrego, ponieważ tego wieczoru były wielkie pokazy sztucznych ogni. Uwielbiam podziwiać fajerwerki a tak skomponowane i tak wielką ilość miałam okazję na żywo oglądać po raz pierwszy. Fantastyczne.

 

 

Następnego dnia rano, wracaliśmy już do domu. Szczecin to piękne miasto, zawsze robi na mnie duże wrażenie.

.........

Każdy mój dzień urlopu był bardzo aktywny. Byłam we Wrocławiu, byłam w Szczecinie, byłam nad morzem w Międzyzdrojach, chodziłam na spacery, spędzałam czas nad wodą, byłam w Czechach na zakupach kilka razy przyjechałam do Radkowa między innymi na pizzę a w międzyczasie odpoczywałam i zajmowałam się blogiem. Wstawałam wcześnie rano, kładłam się bardzo późno a cały mój dzień wypełniały jakieś zajęcia. Nie mogłam się nudzić. Sama dziwię się sobie, że na wszystko znalazłam czas.

To mapka miejsc, w których byłam w ciągu tych dwóch tygodni.

Cieszę się z mojego urlopu, bardzo się udał. Był taki jak chciałam. Moje dwa tygodnie wolnego były bardziej aktywne niż dwa miesiące co poniektórych i jestem z tego dumna. Jutro wracam do pracy uśmiechnięta i wypoczęta i do następnego urlopu, dam radę :)

Na dziś to tyle. Piszcie w komentarzach jak podobał wam się post i jak wasze urlopy bądź wakacje :)

 „Biorę udział w wakacyjnym konkursie DDOB”



 Infoblog:

 -  Zachęcam was do obserwacji mojego bloga. Zbliżamy się do 2K!

- Dziękuję za waszą aktywność, za komentarze i obserwacje ♡
- Zachęcam do zobaczenia mojego profilu na instagramie hi_ayuna - kto obserwuje ten widział całą relację z wycieczki.

kontakt: neko_chan@vip.onet.pl

 instagram: hi_ayuna

banner: