Wuppertal, Niemcy.

Dzień dobry! ♥

Dziś opowiem wam o mieście Wuppertal w Niemczech. Nie z geograficznej czy historycznej strony, ale z mojej własnej, obserwacyjnej. Miałam okazję wybrać się za granicę razem z Rafałem ♥ w zeszłym tygodniu, wróciłam trzy lub cztery dni temu. W Wuppertalu spędziłam cztery dni.

To odległość, jaką trzeba było pokonać z Kłodzka- mojego miasta do Wuppertalu. Niestety, jako że jechałam najpierw do Wrocławia- pociągiem, a dopiero później przez Niemcy- autobusem, moja podróż wyniosła 16 godzin w jedną stronę.

W podróży nie było najgorzej, wygłupialiśmy się i jakoś zajęliśmy swój czas. Podróżując autobusem, można też było obejrzeć film, niestety w jedną i drugą stronę taki sam.

Zatrzymaliśmy się u mojej babci, która ma dwa psy i dwa koty. Jestem miłośniczką zwierząt, a nade wszystko wielką kociarą, więc takie otoczenie bardzo mi odpowiadało. Najbardziej przypadła mi do gustu kotka Suzi, która nie wiedzieć czemu ignorowała buchającą ode mnie w jej kierunku pozytywną energię.

Co tam robiliśmy? Spacerowaliśmy jak rasowi turyści, robiąc sobie zdjęcia przy każdej napotkanej rzeczy. Odwiedziliśmy też sklepy, zaopatrzyłam się w kilka specjałów, przede wszystkim słodyczy, których nie ma w Polsce. Jeździliśmy też największą Wuppertalowską atrakcją- schwebebahn ...czy jakoś tak.

Bardzo się cieszę, że byłam za granicą razem z Rafałem ♥ to była nasza pierwsza, wspólna daleka podróż. Wiem, że będzie ich coraz więcej ♥

Moja refleksja jest krótka i zwięzła. Jako turysta, przyjechać i pozwiedzać owszem fajnie. Jednak gdybym miała tam mieszkać... nie... nie podoba mi się taka wersja. Nie mówię tak dlatego, że bardzo przywiązana jestem do mojej małej wsi pod Kłodzkiem. W Wuppertalu praktycznie większość napotkanych ludzi to Muzułmanie, jest też wielu Polaków i innych obcokrajowców, dosyć ciężko wypatrzeć w tłumie prawdziwego Niemca. Nie chodzi o tolerancję! cisza! To czysty przykład tego, jak kraj europejski ulega zmianie. Dobrze wiemy, nawet po naszych polakach, jak zachowujemy się gdy nie jesteśmy u siebie. Babcia, która mieszka w Niemczech już od ponad 20 lat opowiadała o polityce, cenach i pracy. To kilka czynników, po których stwierdzam, że trawa tylko wydaje się być bardziej zielona tam gdzie nas nie ma.

Fanpage

Dziękuję za wszystkie polubienia i zainteresowanie stroną ♥

Instagram
Dziękuję za komentarze, obserwację i serduszka ♥

Kocham was czytelnicy ♥