Hypnotized.

~ Ohayo ♥ ~

Dość późno piszę dziś notkę ponieważ oglądałam z Pozytywną film "Zakonnica" i strasznie się wciągnęłam, pomimo że nie uważam by film był specjalnie wyjątkowy. Swoją drogą mamy dziś wyjątkowe święto, lubiane i obchodzone bądź nie ale jednak wyjątkowe, dedykowane wszystkim zakochanym, w tym również mi. Pomimo że dziś mamy dzień dedykowany dla par, zachowam się troszkę egoistycznie i dzisiejszy temat będzie o mnie. Postanowiłam że w końcu powinniście wiedzieć co nieco kim jest Ayuna.

Z wyboru jestem optymistką, nie lubię smutku i psychicznego bólu, dlatego staram się do wszystkiego podchodzić spokojnie a każdy problem rozwiązywać pokojowo. Uważam że dzień bez uśmiechu jest dniem straconym a niezrobienie niczego głupiego w życiu, najgłupszym błędem.

Pomimo swej ciekawskiej natury i ciągłego pożądania odkrywania świata jestem, co zaskakuje samą mnie, strasznym leniem. Potrafię nie sprzątać w pokoju przez długi czas lub spać całą noc i jeszcze pół dnia. I co najgorsze, w cale mi to nie przeszkadza.

To był zawsze mój największy i praktycznie jedyny kompleks. Na zdjęciach tego nie widać, ale moja dolna szczęka ucieka mi do tyłu. Nie jest to poważna wada, ani specjalnie przeszkadzająca mi w życiu, jednak zadecydowałam się już na aparat ortodontyczny i w te wakacje powinnam go już mieć.

Nie których to śmieszy, inni uważają to za słodkie a jeszcze inni w ogóle nie wyłapują tego w mojej mowie. Fakt faktem moje "R" brzmi jak połączenie "L" i "Ł". Nigdy jednak nie miałam z tego powodu kompleksu, ponieważ uważam to za oryginalne, a dla mnie liczy się oryginalność i jestem z niej dumna, jaka by nie była.

Wykryto ją u mnie gdy miałam 5 lat, rok temu miałam operację i tuż przed nią mój kręgosłup wyglądał tak:http://pu.i.wp.pl/bloog/96956263/54564679/1_kR_medium.jpg Nigdy to skrzywienie nie przeszkadzało mi w codziennym życiu, ani nigdy nie miałam żadnych bóli. Na operację musiałam się zdecydować ponieważ nieleczona skolioza może prowadzić do uduszenia.

Okulista powiedział mi kiedyś że moje oczy są za duże w porównaniu z oczodołami i dlatego niedowidzę. Nie wiem czy to prawda, nie bardzo wierzę w tę teorię ale fakt faktem bez okularów niewiele jestem w stanie zobaczyć.

Prawda jest jaka jest, gdy obejrzę wyjątkowo straszny film boję się zejść do toalety a jak już to zrobię biegnę po schodach z powrotem do siebie bo boję się że coś złapie mnie za nogę. Ponadto boję się godziny trzeciej i choćby się waliło i paliło o tej godzinie nie wyjdę z łózka. Będąc mała bałam się patrzeć wieczorem w lustro i zasłaniać okna przed pójściem spać.

Czasem wystarczy by ktoś na mnie krzyknął bym się rozpłakała. Nie wspomnę już o dramatach na których często nie mogę się uspokoić. Wydaje mi się że głównie przez moją szybką zdolność do płaczu nauczyłam się bardzo przydatnej w życiu sztuczki- rozpłakać się na zawołanie. 

Koty od dziecka były moją miłością i wiem ze już zawsze nią będą. Kocham je za grację, klasę i styl jaki reprezentują. Kocham ich niezależność, odwagę i wiarę w siebie. Nigdy nie dziwiłam się ze w starożytnym Egipcie uważane były za bóstwo, sama podobnie je traktuję.

Może to głupie, może to dziwne ale wierzę w nie z pewnych osobistych powodów. Kiedyś, jestem pewna że udało mi się doświadczyć czegoś paranormalnego, to był ułamek sekundy, ale wiem że nie było to przywidzeniem. Oczywiście nikt mi nie wierzy, ale nie potrzebuję wiary ludzi.

Na pytanie: jakie gatunki lubisz? odpowiadam- lubię muzykę. Nie słucham konkretnych gatunków  chodź nie lubię rapu, reggae oraz disnejowskich piosenkarek. Słucham gotyku, wiele utworów z rocka i nie wyprę się popu i electro. Kocham również j-music i ten typ muzyki również u mnie stoi na bardzo wysokiej półce.

Od małego układałam historyjki. Od tego zaczęły się powieści które teraz tworzę. Sprawia mi to niezwykłą przyjemność i marzeniem moim jest wydać książkę. Zawsze pragnęłam zostać reżyserem by móc pokazać światu co tak naprawdę siedzi mi w głowie, ale to nie jest zbyt osiągalne z mojej perspektywy. Jednak nie martwi mnie to :)

Cosplay czyli przebieranie się za postacie z gier, filmów i anime. Jak na razie na koncie mam jeden udany cosplay, ale czuję ze będzie to moją pasją. Będąc przebraną, widząc w lustrze inną osobę czuję bardzo dziwne, przyjemne uczucie którego nie da się prosto opisać.

Mogłabym całe dnie spędzać w łóżku z laptopem na kolanach oglądając film za filmem. Uwielbiam to ale niestety, na takie przyjemności nie zawsze ma się czas. Staram się obejrzeć przynajmniej dwa filmy tygodniowo.

Ta miłość trwa jakieś 5 lat. Zaczęło się od Elfen Lied, które ubóstwiam i tak oto zagłębiłam się w ten świat, trochę niezrozumiały, trochę dziwny dla innych ale dla mnie będący ukojeniem i niezwykłym dowodem pracy ludzi tworzących te dzieła.

Bez nich nie byłabym tym kim jestem teraz. Nigdy nie mam czasu by im podziękować za to że są, że mnie rozbawiają i że mogę się do nich przytulić. Dlatego dziękuję im teraz tu. Kocham <3

Mogłabym jeszcze wiele swoich cech podać, ale chciałam wypisać te najważniejsze i najbardziej mnie opisujące. Może macie jakieś pytania odnośnie tego? Może jest tu jakaś pokrewna dusza? Nie uważam by każdy człowiek był inny, zawsze znajdzie się coś co łączy nas wszystkich ze sobą. Nie uważam też by było to złe, a wręcz przeciwnie, bardzo dobre a dlaczego? własne przekonania :)

Notka długa więc na ten tydzień wystarczy. Nie jest co prawda późno ale jestem tak wykończona że sama nie wiem już co piszę. Nie mogę doczekać się gdy w końcu położę się spać <3 najwspanialsze uczucie po pracowitym tygodniu.